Όλοι το έχουν αντιληφθεί, πλέον και όλοι όσοι ασχολούνταν με το συγκεκριμένο ποδοσφαιρικό επίπεδο το γνώριζαν εκ των προτέρων. Το πρωτάθλημα της Γ΄ Εθνικής δεν απαιτεί μόνο ποιότητα προκειμένου να πρωτοπορήσεις. Απαιτεί και αγωνιστικό «τσαγανό», ποδοσφαιρική «μαγκιά», ικανότητα να προσαρμόζεσαι και να ξεπερνάς αντιξοότητες και να φτάνεις στο στόχο σου, που δεν είναι άλλος από τη νίκη.
Ο νέος Ηρακλής, από την ώρα που ενσωματώθηκαν οι μεταγραφικές προσθήκες του, για την κατηγορία στην οποία καλείται να αγωνιστεί, είναι ιδιαιτέρως ποιοτικός. Έχει, συνεπώς τη δυνατότητα να «καθαρίσει» με ευκολία υγιεινού περιπάτου ένα παιχνίδι, χρησιμοποιώντας ως εργαλείο την υψηλή ποδοσφαιρική ποιοτική στάθμη του. Ανάλογο δείγμα πήραμε από την αναμέτρηση με τον Κιλκισιακό στο Καυτανζόγλειο.
Ωστόσο, αποδεικνύεται ομάδα «και του σαλονιού και του αλωνιού», όταν καλείται να αντιμετωπίσει κατά πρόσωπο τις ιδιαίτερες αντιξοότητες που εμφανίζει η κατηγορία αυτή. Αυτό μας το απέδειξε, τόσο στα Τρίκαλα Ημαθίας, όσο και – ακόμη πιο εμφατικά – στη χθεσινή αναμέτρηση του Δημοτικού Γηπέδου της Νέας Μηχανιώνας. Απέδειξε ότι διαθέτει, δηλαδή, ένα… «αμφίβιο» αγωνιστικό πρόσωπο…
Και σε «χωράφι»…
Μόνο κατάσταση γηπέδου ποδοσφαίρου δεν διαμόρφωνε ο αγωνιστικός χώρος του Δημοτικού Γηπέδου Νέας Μηχανιώνας. Σε αυτό το απαράδεκτο χωράφι (καθόλου σπάνιο φαινόμενο για τα δεδομένα της Γ΄ Εθνικής) ο Ηρακλής κλήθηκε να αντιμετωπίσει μια υποδεέστερη ποιοτικά – και σε κάθε άλλο επίπεδο – ομάδα, η οποία οχυρωμένη πίσω από το πλεονέκτημα που της προσέφερε η κατάσταση του – ανύπαρκτου ουσιαστικά – χλοοτάπητα είχε τις δυνατότητες να καταστρέφει με άνεση το παιχνίδι του ανώτερου αντιπάλου.
Κι όμως, ο Ημίθεος κατόρθωσε να προσαρμοστεί και σε αυτές τις συνθήκες, μετασχηματίζοντας τον τρόπο παιχνιδιού του σε μεθοδολογία αντιμετώπισης των ειδικών συνθηκών που διαμόρφωσε η κατάσταση του τερέν και σε πολλά σημεία του αγώνα εγκατέλειψε την… τέχνη, προς όφελος της επιβίωσης και της επίτευξης του στόχου.
Οι σίγουρες απομακρύνσεις της μπάλας επιστρατεύτηκαν από τους «κυανόλευκους», οι οποίοι έπαιξαν… «μπαλίτσα» τόσο, όσο χρειάστηκε για να φτάσουν στα δύο τέρματα της νίκης.
Και με ανατροπή…
Αυτή τη φορά το σενάριο είχε και εκτός έδρας ανατροπή σκορ για τον Ηρακλή, ο οποίος προσαρμόζεται – όπως όλα προδίδουν – χάρη στην εμπειρία του – σε κάθε ανάγκη των αγώνων. Σε αυτόν τον κάκιστο αγωνιστικό χώρο, το να μένεις πίσω στο σκορ από το 11΄, ενώ από τη σέντρα είχες κλείσει τον αντίπαλο στα καρέ του, δεν αποτελεί μικρή και αμελητέα αντιξοότητα.
Όμως, η ομάδα δεν σταματά να βγάζει διαρκώς και νεώτερα θετικά στοιχεία και να τα περνά στο παιχνίδι της, με ένα από αυτά να είναι και το στοιχείο των ανατροπών, κάνοντάς μας να πιστεύουμε σε πολύ αισιόδοξη συνέχεια, ιδίως σε επίπεδο βαθμολογικής ανέλιξης…
