Η ψυχρή αντιμετώπιση της αγωνιστικής εικόνας του μπασκετικού Ηρακλή της αγωνιστικής περιόδου, που ήδη μετρά δύο αγωνιστικές, κάνει ακόμη και τον πλέον αισιόδοξο από τους φίλους του να ανησυχεί – τουλάχιστον – σχετικά με το κατά πόσον (αυτήν τη φορά) διαθέτει τα εχέγγυα να πετύχει την άνοδο, κόντρα στους φετινούς ανταγωνιστές του. Εν πάση περιπτώσει, πάντως, έστω και με πολλή περιπέτεια και πολλές δόσεις σεναρίου ταινιών αγωνίας, η ομάδα του Βαγγέλη Αλεξανδρή, εκμεταλλευόμενη την μεγάλη εμπειρία της, κατόρθωσε να υποτάξει τον αντίπαλο στην διαδικασία της παράτασης.
Έναν αντίπαλο, ο οποίος – ως άλλος… Ερμής Αγιάς – πέτυχε να προηγείται σχεδόν σε όλο το διάστημα της αναμέτρησης και να φέρνει τον φιλοξενούμενο στη δυσάρεστη και επίφοβη για το τελικό αποτέλεσμα, θέση, να κυνηγά το σκορ.
Τέλος καλό, όλα καλά; Όχι, βεβαίως, αν θέλουμε να είμαστε ρεαλιστές, μιας και τα «καμπανάκια» για την ομάδα, φέτος, άρχισαν να ηχούν από νωρίς. Ωστόσο, την Παρασκευή, πριν την αναμέτρηση, είχαμε σχολιάσει τους τρεις βασικούς άξονες στους οποίους (με βάση την κοινή λογική) θα έπρεπε να στηρίξει τον αγωνιστικό προσανατολισμό του ο Ημίθεος και ήρθε η ώρα να παραλάβουμε τον… «έλεγχο» των επιδόσεών της…
Αντιμετώπιση Τζόρτζεβιτς: πρόσημο θετικό
Βασικός άξονας αναφοράς ο περιορισμός του μεγαλύτερου επιθετικού όπλου του αντιπάλου. Ο Στέφαν Τζόρτζεβιτς σταμάτησε στους 18 πόντους και μόνο το γεγονός ότι «έπεσε» κάτω από τους 20 δείχνει θετικό.
Αν σε αυτόν το δεδομένο προσθέσουμε και το γεγονός ότι ο Σέρβος σέντερ εφθάρη γρήγορα με φόρτωμα από φάουλ, μέσα από το επιθετικό παιχνίδι των «κυανολεύκων», που περιελάμβανε την επίμονη χρήση των ψηλών, με συνέπεια να αποβληθεί στα καθοριστικά τελειώματα της αναμέτρησης, γίνεται αντιληπτό ότι τα πράγματα ήταν ενθαρρυντικά ως προς την εφαρμογή του συγκεκριμένου πλάνου.
Παιχνίδι με τους ψηλούς: εξαιρετικά καλά
Όταν ο βασικός σέντερ σου πετυχαίνει 30 πόντους, με 11 στα 11 δίποντα και εκτελεί και 11 προσωπικές (με 8 εύστοχες) δεν σημαίνει απλώς ότι έχεις κάνει μία εξαιρετική επιλογή κοινοτικού για τη φετινή χρονιά. Σημαίνει ότι έχεις αντιληφθεί ότι το όπλο σου δεν είναι το παιχνίδι με τους περιφερειακούς, αλλά αυτό με τους – σπουδαίους για την κατηγορία – ψηλούς που διαθέτεις.
Σημαίνει ότι όχι μόνο τους βάζεις στο πλάνο, ως βασικούς εκφραστές της επιθετικής τακτικής σου, αλλά τους τροφοδοτείς και σωστά. Αυτό είναι προφανές, ιδίως αν λάβουμε υπ’ όψιν και τη συμμετοχή και των υπολοίπων ψηλών, που προσέθεσαν άλλους 20 πόντους στο «κυανόλευκο» σκορ και συνολικά τους 50, δηλαδή τους μισούς του συνόλου…
Ενδεικτικό της επιμονής να περάσει η μπάλα στη ρακέτα, είναι η απίστευτη «εγκράτεια» που επέδειξε ό συνήθως επιθετικά αχαλίνωτος Γιάννης Γκαγκαλούδης, ο οποίος (με βάση τη στατιστική του αγώνα) δεν επεχείρησε – πέρα από εκείνο στο τέλος της κανονικής διάρκειας, στο οποίο κέρδισε φάουλ και πέτυχε καθοριστικές βολές – ούτε ένα σουτ τριών πόντων (!!!)
Άμυνα και ιδίως περιφερειακή: κατάσταση απαράδεκτη
Όταν φτάνεις να δέχεσαι κοντά στους 100 πόντους από μια μεσαία (το πολύ) ομάδα του πρωταθλήματος (αν δεχθούμε ότι η Καρδίτσα δεν θα κινδυνεύσει), και μετά τον Τσιαμπαλή της Αγιάς, να… «κάνεις μάγκα» τον Θωμά Αμπαρά της Καρδίτσας με τα πέντε τρίποντά του, τότε τα λόγια περιττεύουν.
Η άμυνα αποτελεί την αχίλλειο πτέρνα για έναν Ηρακλή που έχει το επιθετικό πνεύμα και την ικανότητα επιθετικής έκφρασης ως βασικό γνώρισμα των πρωταγωνιστικού επιπέδου παικτών του, αλλά – επί του παρόντος – αδυνατεί να παίξει σοβαρή άμυνα, ενώ ακόμη δεν χρειάστηκε να κοντραριστεί με «απαιτητικές» ομάδες της κατηγορίας…
