Στόχος των ανθρώπων, που ασχολούνται με την ποδοσφαιρική επανεκκίνηση, κυρίως εκείνων του Ιδρυτικού Σωματείου και του Γυμναστικού Συλλόγου, ήταν η προσθήκη στον αγωνιστικό τομέα στελεχών με μεγάλη εμπειρία και παραστάσεις από τη μεγάλη κατηγορία. Όσο για τον διοικητικό τομέα, η στελέχωση με παράγοντες που μπορούν να δώσουν λύσεις σε μια δύσκολη προσπάθεια, όπως αυτή, λειτουργώντας προς όλες τις απαιτούμενες κατευθύνσεις.
Ωστόσο, παράλληλος στόχος ήταν αυτοί που θα εντάσσονταν στην ομάδα, ή τουλάχιστον κάποιοι από αυτούς, να είναι αντιπροσωπευτικοί αυτού που λέμε και εννοούμε με τη φράση «ποδοσφαιρικός Ηρακλής». Και όπως όλα προδίδουν, ο στόχος επιτυγχάνεται και στους δύο τομείς. Τόσο στον διοικητικό, όσο και στον αγωνιστικό…
Η εμβληματική παρουσία των βετεράνων
Ο Τάσος Κατσαμπής, από την ώρα που «κρέμασε τα παπούτσια του» το καλοκαίρι του 2010, μετά από 10 έντονα χρόνια στον Ηρακλή, έχοντας κατορθώσει να αναδειχθεί σε έναν εμβληματικού κύρους αρχηγό της ομάδας, θεωρούνταν από όλους στο περιβάλλον του Ημίθεου ως ο καταλληλότερος άνθρωπος για το ρόλο του γενικού αρχηγού. Εκείνου, που θα αναλάβει το ρόλο του καθοδηγητή και του εμψυχωτή στα αποδυτήρια, που θα αποτελεί το σημείο αναφοράς και επίλυσης όλων των εσωτερικών θεμάτων, εκείνον που θα υπενθυμίζει σε όλους ποια είναι η ομάδα της οποίας τη φανέλα φορούν. Ο ορισμός της έννοιας, του θεσμού και του ρόλου «γενικός αρχηγός».
Ο Λάκης Παπαϊωάννου, του οποίου το όνομα το ποδοσφαιρικό πανελλήνιο μνημονεύει δεύτερο, αμέσως μετά του θρυλικού Βάσια, όταν συζητά τον μύθο του Ηρακλή στην δεκαετία του `80, θα αποτελέσει σημαντική προσθήκη στον διοικητικό τομέα. Μάλιστα, θα μπορέσει να προσφέρει και στον τομέα της διοικητικής αποτελεσματικότητας, λόγω των προσβάσεων που έχει δημιουργήσεις σε πολλούς χώρους, τόσο χάριν του ονόματος που έχει οικοδομήσει, όσο και χάριν της κοινωνικοπολιτικής δραστηριότητάς του τα τελευταία χρόνια.
Παράλληλη προσφορά αναμένεται να έχει και η παρουσία του Φάνη Τουτζιάρη. Ενός βετεράνου, που ήλθε στα 22 του ως εξαιρετικά ταλαντούχος στον Ηρακλή από τον Μακεδονικό και έμελε να περάσει τα περισσότερα χρόνια της καριέρας του (οκτώ) με τον Ημίθεο στο στήθος, καταγράφοντας μια έντονη και σημαντική παρουσία. Επίσης «νιώθει από Ηρακλή», αλλά και γνωρίζει από τον χώρο των επιχειρήσεων, στοιχείο πολύ χρήσιμο στο όλο εγχείρημα μιας ομάδας που δεν στηρίζεται σε έναν και μόνο βασικό χρηματοδότη.
Η ηγετική προοπτική Αμπάρη και Στεφανή
Στο εσωτερικό της ομάδας, σε επίπεδο έμψυχου δυναμικού, παρουσίες όπως του Γιώργου Αμπάρη και του Κώστα Στεφανή, όχι μόνο θα ενισχύσουν σε ουσιαστικό επίπεδο την ομάδα, ανεβάζοντάς την επίπεδο και προσδίδοντας εμπειρία, αλλά θα ωθήσουν τους νεαρούς και τους μέχρι τώρα άσχετους με τον Ηρακλή συμπαίκτες τους, να αντιληφθούν σε ποια ομάδα αγωνίζονται, απολύτως ανεξαρτήτως συνθηκών και γενικότερων περιστάσεων.
Μία αγωνιστική προσπάθεια όπως αυτή του φετινού «Γηραιού» ήταν θεμελιώδες το να στηριχθεί στην παρουσία ενός γκολκίπερ επιπέδου, ενός γκολκίπερ που να προσδίδει ουσιαστική υπεραξία με τη συμμετοχή του στο συγκεκριμένο πρωτάθλημα. Στον κρισιμότατο αυτό ρόλο ο Γιώργος Αμπάρης φαντάζει ιδανική περίπτωση, αν αναλογιστούμε ότι έχουμε να κάνουμε με έναν τερματοφύλακα, που είχε φτάσει (στα ποδοσφαιρικά «νιάτα» του) να θεωρείται ως ένα από τα αστέρια που ενδεχομένως να λάμψουν στη μεγάλη κατηγορία, με σημαντικά προσόντα και προοπτικές και, για αυτό άλλωστε, επένδυσαν επάνω του ομάδες στην Ελλάδα, αλλά και στο εξωτερικό, προσθέτοντάς του πολύτιμες εμπειρικές παραστάσεις. Πάνω από όλα, έχει ανδρωθεί ποδοσφαιρικά σε αυτήν την ομάδα και κατέχει άριστα το τι ιδιαίτερο αυτή σημαίνει.
Τα ίδια ισχύουν και για τον Κώστα Στεφανή. Με το επιπρόσθετο στοιχείο ότι εκείνος αντιμετωπίζει πιο… φανατικά την υπόθεση «Ηρακλής», δηλώνοντας από την αρχή μέχρι το τέλος της εκτός Ημίθεου καριέρας του ότι είναι Ηρακλειδέας και ότι στόχευε – κάπου, κάπως, κάποτε – να επανέλθει. Να που η επιθυμία του υλοποιήθηκε και έχει – κι εκείνος – πολλά να προσφέρει, τόσο στο χόρτο, όσο και στα «κυανόλευκα» αποδυτήρια.
