Οποιο και αν είναι το ποδοσφαιρικό «αύριο» του Ηρακλή, όποια «επιλογή» προκύψει από την συνέχεια της Γενικής Συνέλευσης του Γ.Σ., ο Ηρακλής ως οργανισμός χρειάζεται κάτι που αυτή τη στιγμή δεν έχει. Συσπείρωση, ενότητα και ενεργή συμμετοχή.
Απαντες συμφωνούν a priori πως καμία «επιλογή» δε συνάδει με τη δυναμική του Ηρακλή. Έχει αποδειχθεί πρόσφατα πως καμία κατηγορία πλην της πρώτης δεν «χωράει» τον Ημίθεο. Σε όποια όμως λύση, μπροστά στο αδιανόητο αδιέξοδο έχει βρεθεί η ομάδα, καταλήξει ο κόσμος του Ηρακλή, θα πρέπει να γίνει δεκτή, να «αγκαλιαστεί», να δημιουργήσει συσπείρωση, ενότητα και συμμετοχή.
Είναι απόλυτα φυσιολογικό σε μια ομάδα του βεληνεκούς του Ηρακλή να υπάρχουν διαφορετικές απόψεις-θέσεις. Σε αρκετές τοποθετήσεις απλών οπαδών της ομάδας υπάρχει η αίσθηση πως αν δεν επιλεγεί η «λύση» που εκτιμούν ως «καλύτερη», δεν θα στηρίξουν καμία άλλη. Η εξ αρχής μη αποδοχή της οποιασδήποτε πρότασης «περάσει», αυτόματα δημιουργεί τάσεις διάσπασης, διχόνοιας και μεγαλύτερης πραγματικής ήττας του ίδιου του Ηρακλή.
Ο (υπό σύγχυση) οργανισμός του Ηρακλή, πρέπει να γνωρίζει με κάθε λεπτομέρεια τις προτάσεις, τη δυνατότητα ή μη εφαρμογής τους και το πώς μελλοντικά διαμορφώνεται η κατάσταση στην ομάδα, πριν λάβει μια τόσο σπουδαία και ιστορική απόφαση που αφορά την ύπαρξη του ποδοσφαιρικού Ηρακλή.