O Σπύρος Παπαθανασάκης κατάφερε το… αξεπέραστο και μέσα σε μόλις δύο χρόνια, τα έκανε όλα λάθος διαλύοντας την ομάδα. Κοινώς; Κατάφερε να “γκρεμίσει” ό,τι ο ίδιος, μαζί με τους παίκτες και τον Νίκο Παπαδόπουλο “έχτισαν” την πρώτη του χρονιά στην ομάδα, όταν ο Ηρακλής πήρε με… περίπατο το “εισιτήριο” της ανόδου, στη Super League.
Mια επιστροφή που εξελίχθηκε σε “εφιάλτη”, όχι τόσο για τα αποτέλεσμα της ομάδας, που ήταν ιδιαίτερα ανταγωνιστική (βάσει του ρόστερ και των προβλημάτων), αλλά για το τρόπο που λειτούργησε την ομάδα την οποία οδήγησε σε οικονομικό…κραχ και κατά συνέπεια στη διάλυση.
To… τέλος της ΠΑΕ ΑΕΠ Ηρακλής 1908 μπορεί να γράφτηκε επισήμως σήμερα, όμως όσοι ήταν κοντά στην ομάδα, γνώριζαν καλά, πως μετά τον (δεύτερο) εξωαγωνιστικό υποβιβασμό του Ηρακλή από τη Super League, δεν υπήρχε καμία περίπτωση η ομάδα να συμμετάσχει στη Football League, με τον Σπύρο Παπαθανασάκη, μεγαλομέτοχο.
Αυτό το γνώριζε και ο ίδιος που παρά τα νέα… πλάνα, τις νέες υποσχέσεις και τις εξαγγελίες του, συνέχιζε να εθελοτυφλεί. Η ιστορία έγραψε και δεν αλλάζει: Ο Σπύρος Παπαθανασάκης οδήγησε την ΠΑΕ σε καταστροφή και διάλυση, την οποία ο ίδιος θα κληθεί να πληρώσει ακριβά, διότι τα χρέη της ΠΑΕ που ο ίδιος δημιούργησε θα περάσουν στο πρόσωπό του.
Το άκουσμα της είδησης της διάλυσης της ΠΑΕ Ηρακλής, μπορεί να παραξένευε πολλούς (εκτός ομάδας), ωστόσο, όσο και αν ακουστεί σε περίεργο, έφερε ανακούφιση στον κόσμο της ομάδας.
Ανακούφιση, διότι, όλοι γνώριζαν πως η συγκεκριμένη ομάδα δεν είχε καμία τύχη. Ανακούφιση, γιατί αυτή η ΠΑΕ του Σπύρου Παπαθανασάκη δε θύμιζε σε τίποτα πλέον τον περήφανο Ηρακλή, όπως τον έχει ο κόσμος της ομάδας στο μυαλό του. Ανακούφιση, γιατί αυτή η συγκεκριμένη ΠΑΕ είχε καταφέρει να δημιουργήσει αποστροφή όχι μόνο στους οπαδούς της ομάδας, αλλά και σε πρώην παράγοντες και παλαίμαχους ποδοσφαιριστές της ομάδας. Ανακούφιση, γιατί κανείς δεν άντεχε και δεν είχε την υπομονή να ακούει καθημερινά τις λέξεις προσφυγή, κατάπτωση εγγυητικής, χρέη και πολλές άλλες αρνητικού οικονομικού περιεχομένου.
Βέβαια, έγιναν προσπάθειες και μάλιστα αρκετές. Οσοι και όποιοι όμως προσπάθησαν με οποιοδήποτε τρόπο υπήρχε να πείσουν τον Καναδό επιχειρηματία να απεμπλακεί από την ΠΑΕ, έπεφταν στο “τοίχος” που ο ίδιος είχε υψώσει, αρνούμενος πεισματικά να δεχτεί βοήθεια, μέχρι που οδήγησε το… καράβι στα βράχια, αδυνατώντας να προσφέρει και την παραμικρή οικονομική βοήθεια, ακόμα για τις καθημερινές ανάγκες της ομάδας.
Η ουσία είναι πως η ΠΑΕ ΑΕΠ Ηρακλής, πέντε χρόνια μετά την ίδρυσή της παύει να υφίσταται και το…βάρος πέφτει στην επόμενη ημέρα του συλλόγου.
Μία επόμενη ημέρα, όπου ο κόσμος της ομάδας του Ηρακλή θα κληθεί να πάρει μία ιστορική απόφαση. Μια απόφαση “ριζικής επανεκκίνησης” της ομάδας από το τοπικό πρωτάθλημα της ΕΠΣΜ, είτε αυτό γίνει με το ΑΦΜ του Ερασιτέχνη είτε με του Ηρακλή Αμπελοκήπων που γίνονται συζητήσεις.
Όπως και να χει πάντως, η ιστορία θα γράψει πως για δεύτερη φορά μέσα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα ο κόσμος του Ηρακλή είναι αυτός που θα κληθεί να λάβει μία απόφαση που όμοιά της δε θα έχει παρθεί ποτέ για έναν τόσο μεγάλο σύλλογο, καθώς ο Ηρακλής θα επιχειρήσει να ξεκινήσει από το… μηδέν, με στόχο και σκοπό αυτή τη φορά να αποφευχθούν τα λάθη του παρελθόντος.
ΥΓ1: Το μείζον θέμα του ΓΣ Ηρακλής απαιτεί λύση εδώ και τώρα. Το γεγονός πως ο Υφυπουργός αθλητισμού, Γιώργος Βασιλειάδης, γνωρίζει καλά τόσο το πρόβλημα, όσο και την ουσία του, είναι θετικό, όπως και το ό,τι μέσα σε μία μόλις ημέρα, μίλησε τρεις φορές για το θέμα αυτό. Τα λόγια όμως θα πρέπει να συνδυαστούν και με πράξεις και η λύση θα πρέπει να δοθεί άμεσα. Χθες…
ΥΓ2: Το πάθημα… του Ηρακλή θα πρέπει να γίνει μάθημα και στην Πολιτεία για να λάβει όλα εκείνα τα μέτρα, έτσι ούτως ώστε να υπάρξει επιτέλους έλεγχος σε επιχειρηματίας τύπου… Παπαθανασάκη, οι οποίοι οδηγούν ομάδες στον οικονομικό και όχι μόνο αφανισμό, καθώς το πρόβλημα του Ηρακλή, αποτελεί πρόβλημα του ελληνικού ποδοσφαίρου.
-To άρθρο είναι του Θωμά Μίχου και δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα SDNA
