Μέσα σε ένα καθεστώς πλήρους απελπισίας και αδιεξόδου, όλα τα σενάρια εξετάζονται και – βεβαίως – θα πρέπει να εξετάζονται. Από τη στιγμή κατά την οποία οι θεσμικοί φορείς του Συλλόγου «παραδόθηκαν» μπροστά στην αδυναμία να αναλάβουν την προώθηση του – περιβόητου πλέον – «restart» της ποδοσφαιρικής ομάδας και της απουσίας (έως σήμερα) εκείνης της παραγοντικής δυναμικής που θα παρασύρει το Σωματείο στην προσπάθεια επανεκκίνησης, εγγυώμενη την απαιτούμενη οικονομική στήριξη, τα πάντα μελετώνται.
Σε αυτό το πλαίσιο βολιδοσκόπησης εντάσσεται και το σενάριο του… «ώριμου φρούτου». Αυτό βασίζεται σε δύο δεδομένα: το πρώτο είναι εκείνο της επιθυμίας όλων των Ηρακλειδέων – αν είναι δυνατόν – να αποφευχθεί η δραματική περιπέτεια των ερασιτεχνικών, που θα συνεπάγεται απόλυτο μαρασμό και ανυποληψία, αλλά και επαναφορά στη μεγάλη κατηγορία όχι νωρίτερα από το… 2023 (και με προϋπόθεση τον φρενήρη και απρόσκοπτο καλπασμό, με συνεχείς ανόδους κατηγοριών).
Το δεύτερο είναι εκείνο που προβλέπει ότι είναι θέμα χρόνου ο Σπύρος Παπαθανασάκης να προσκρούσει οριστικά και αμετάκλητα σε τοίχο και να παραιτηθεί από τη διαδικασία της Football League…
Η εκδοχή του «ριμπάουντ», που δεν προχωρά…
Το σενάριο, λοιπόν, που έχει να κάνει με αυτό ενδεχόμενο, είναι να εκκινήσει η νέα προσπάθεια του ποδοσφαιρικού Ηρακλή μέσα από μια κατηγορία, που βρίσκεται εγγύτατα στις επαγγελματικές και δεν είναι άλλη από τη Γ΄ Εθνική. Βεβαίως, λόγω της απώλειας ζωτικών χρονικών περιθωρίων, μέσα από τη φαρσοκωμωδία του Ελληνοκαναδού – σε αυτήν την περίπτωση – η αγωνιστική περίοδος που σε λίγο θα αρχίσει να «τρέχει», δηλαδή η 2017-2018, θα χαθεί για τον ποδοσφαιρικό Ημίθεο. Θα μείνει μόνο με την καταγραφή της – εν λόγω – ημιτελούς και τραγικής απόπειρας, είτε, τελικά, κατορθωθεί να κατέβει στο πρωτάθλημα η ομάδα και διαλυθεί από την παντελή οικονομική αδυναμία του μεγαλομετόχου, είτε δεν κατορθώσει καν να λάβει μέρος…
Σαν «ώριμο φρούτο», λοιπόν, οδηγείται σε διάλυση η υφισταμένη ΠΑΕ, με τον Παπαθανασάκη, αυτομάτως, να παύει να είναι μεγαλομέτοχος και να επωμίζεται το ήμισυ των χρεών, που έχει δημιουργήσει, με βάση τα όσα έχουν λάβει ως ενημέρωση ότι ισχύουν σε αυτή την περίπτωση οι διοικούντες το Ιδρυτικό Σωματείο. Η ομάδα θα πρέπει να αναμένει την επόμενη αγωνιστική περίοδο (2018-2019), προκειμένου να δραστηριοποιηθεί στην τρίτη κατηγορία, χωρίς τον Καναδό και χωρίς την υπόσταση της ποδοσφαιρικής εταιρείας.
Οι δύο λόγοι στους οποίους «προσκρούει»
Τώρα, ποιοι είναι οι δύο λόγοι, που – επί του παρόντος – καθιστούν ανέφικτη την εκμετάλλευση και του σεναρίου «ώριμο φρούτο». Πρωτίστως, το γεγονός ότι δεν παύει να υφίσταται η σχέση με την εκ συγχωνεύσεως προερχομένη ΠΑΕ ΑΕΠ Ηρακλής 1908. Δηλαδή, για να «τρέξει» το τμήμα στη Γ΄ Εθνική, θεσμικός φορέας του θα καταστεί το Ιδρυτικό Σωματείο της ΠΑΕ και όχι ο Γυμναστικός Σύλλογος, κάτι το οποίο δημιουργεί – εύλογες – αντανακλαστικές αντιδράσεις και αποστροφή στον κόσμο της ομάδας, ο οποίος πρεσβεύει ότι μέσα από την καταστροφή θα πρέπει να προκύψει ένας «καθαρός», «γνήσιος» και «πραγματικός» Ηρακλής και όχι μια ομάδα, της οποίας εκείνος που θα αναλάβει χρηματοδότης, με την επάνοδο στη Football League θα έχει να διαχειριστεί το ήμισυ των χρεών του Παπαθανασάκη, αλλά και – το σπουδαιότερο – θα επανασυστήσει την ίδια ΠΑΕ (ΑΕΠ Ηρακλής 1908), με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη ψυχολογία των Ηρακλειδέων, που την έχουν συνδέσει με την… καναδική λαίλαπα…
Ο δεύτερος λόγος, που καθιστά «χλωμό» και αυτό το σενάριο της επανεκκίνησης, έχει να κάνει και με τις προθέσεις των ιδίων των ανθρώπων του Ιδρυτικού Σωματείου. Με τις υπάρχουσες συνθήκες έχουν εκδηλώσει πρόθεση αποχώρησης από τα πράγματα, πριν καν τους ανατεθεί η ευθύνη της ομάδας και όσο ο Παπαθανασάκης συνεχίζει το… «καλλιτεχνικό πρόγραμμά του» ως μεγαλομέτοχος της ΠΑΕ. Όπως υποστηρίζουν, στις προθέσεις τους δεν είναι να… πάρουν το ριμπάουντ από την αποτυχία του «Καναδού», την ώρα, μάλιστα, κατά την οποία δεν έχουν βρει τους απαιτούμενους κώδικες συνεννόησης με την οικογένεια του Συλλόγου.
Ως το πλέον πιθανό σενάριο αντίδρασης του Ιδρυτικού Σωματείου στην εξαιρετικότατα πιθανή περίπτωση διάλυσης της ΠΑΕ και (αναγκαστικής) αποχώρησης Παπαθανασάκη, είναι και η παράλληλη ανακοίνωση της απόφασής τους για διάλυση και του δικού τους φορέα, ώστε να καταστεί απολύτως επιβεβλημένη και μονοδρομικού χαρακτήρα η οποιαδήποτε απόπειρα αναγέννησης του ποδοσφαιρικού τμήματος να αφορά αποκλειστικά και μόνο στο πλαίσιο θεσμικής ευθύνης του Γυμναστικού Συλλόγου Ηρακλής.
Εκτός αν βρεθεί ο «ηγέτης»…
Σαφέστατα, πάντως, όπως συμβαίνει και στην εκδοχή της «ριζικής επανεκκίνησης» από το επίπεδο των ερασιτεχνικών κατηγοριών και στο σενάριο του «ώριμου φρούτου» και της επαναδραστηριοποίησης από τη Γ΄ Εθνική, υπάρχει ένα τεράστιο και καταλυτικό «εκτός αν»…
Αυτό έχει να κάνει με το (εξαιρετικά δύσκολο, ομολογουμένως) ενδεχόμενο να προκύψει κάποιας μορφής ισχυρή και απολύτως φερέγγυα οικονομική – παραγοντική ηγεσία, η οποία με την ιδιότητα του χορηγού – χρηματοδότη του τμήματος, όσο αυτό είναι στην τρίτη κατηγορία και του νέου μεγαλομετόχου της ΠΑΕ, όταν η ομάδα επανέλθει στη Football League, να οδηγήσει τις εξελίξεις, πείθοντας – πρώτα τον κόσμο και έπειτα τους θεσμικούς φορείς του Συλλόγου – να επιχειρηθεί η ποδοσφαιρική αναγέννηση του Ημίθεου, αρχής γενομένης όχι πολύ μακριά από τις επαγγελματικές κατηγορίες.
Ενδεχόμενο πολύ μακρινό, όπως μας αποδεικνύει μέσα από τη σκληρή καθημερινότητά της η πραγματικότητα του Ηρακλή…
