Το ότι όλοι στον Ημίθεο επιθυμούν να βρεθεί – μετά από πολύ χρόνο – στην κατηγορία στην οποία ανήκει η μπασκετική ομάδα είναι προφανές αλλά και εύλογο. Οι προσπάθειες νομικής και φοροτεχνικής προετοιμασίας για αυτό το σκοπό συνεχίζονται, εκ μέρους του Θόδωρου Δρακόπουλου και των συνεργατών του. Στο Ιβανώφειο βρίσκονται σε φάση ενεργούς αναμονής και θεωρούν ότι, αν και εφόσον έρθει η στιγμή, που θα κληθούν να διεκδικήσουν – έστω και εκτός αγωνιστικής περιόδου – μία θέση για το ερχόμενο πρωτάθλημα της Basket League, θα είναι πανέτοιμοι και θα εξασφαλίσουν το πολυπόθητο εισιτήριο.
Μάλιστα, οι γνωρίζοντες τα συμβαίνοντα στο χώρο επιμένουν ότι οι μπασκετικοί «κυανόλευκοι» ίσως να μη χρειαστεί – τελικά – να περιμένουν όλο το καλοκαίρι προκειμένου να πληροφορηθούν οριστικά σε ποια κατηγορία θα αγωνιστούν για την περίοδο 2017-2018. Είναι πολύ πιθανόν και εντός του Ιουλίου (ή, έστω, στις αρχές Αυγούστου) να υπάρξουν καταληκτικές εξελίξεις για το όλο ζήτημα, λόγω των αδυναμιών, που εμφανίζουν προς τον ίδιο σκοπό ομάδες, οι οποίες έχουν – σε αγωνιστικό επίπεδο – βρεθεί στη μεγάλη κατηγορία.
Πάντως, ένας ενδεχόμενος προβιβασμός στην ανώτατη κατηγορία του αθλήματος δεν θα σημάνει μόνο την επίτευξη ενός στόχου, που – λογικότατα – είναι αυτοσκοπός για μία ομάδα όπως ο Ηρακλής. Όσο κι αν φαντάζει παράδοξο, θα σημάνει ταυτοχρόνως και τη δυνατότητα εφικτότερης επίτευξης αγωνιστικών στόχων για την ομάδα του Βαγγέλη Αλεξανδρή, σε σχέση με την ανάλογη προοπτική που θα είχε αγωνιζόμενη στην Α2 της νέας περιόδου.
Νέοι «κουβαρντάδες» στην Α2…
Όπως διαγράφονται τα πράγματα ως προς τα δεδομένα της Α2, για την ερχόμενη χρονιά και πάλι προκύπτουν ομάδες αποφασισμένες να ξοδέψουν πολύ περισσότερα από τον «Γηραιό», όσον αφορά στην αγωνιστική στελέχωσή τους. Για παράδειγμα, ακόμη και το Περιστέρι, επανερχόμενο στην κατηγορία, δείχνει προθέσεις για σημαντικές μεταγραφικές κινήσεις και γενικά υπάρχουν ομάδες, που η επιθυμία τους να «χώσουν χρήμα» για δυνατές μεταγραφές ανόδου παραπέμπουν στην προπέρσινη πρακτική Κύμης, Προμηθέα και Φάρου ή στην περσινή του Φάρου, του Πανιωνίου, του Δούκα και των λοιπών «big spenders» της κατηγορίας.
Αυτό σημαίνει ότι – για μια ακόμη χρονιά – ο Ημίθεος, παρά την φιλότιμη και αξιέπαινη πρόθεση του χρηματοδότη του να βοηθήσει στην υπόθεση του πρωταθλητισμού και την ικανότητα του προπονητή να συνθέτει με στοχευμένες κινήσεις ένα αξιόλογο, έμπειρο και ποιοτικό ρόστερ, θα βρεθεί πίσω από κάποιες ομάδες ή – έστω – από κάποια ομάδα σε επίπεδο προοπτικής κατάκτησης της πρώτης θέσης. Κακά – εξάλλου – τα ψέματα, η πραγματικότητα των τελευταίων χρόνων στην Α2 δικαίωσε πανηγυρικά αυτούς, που στόχευσαν στα ακριβά ονόματα και στα ρόστερ – φόβητρα.
Κι όλο αυτό διότι στη συγκεκριμένη κατηγορία δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στην μεγάλη αγορά των «ευκαιριών», αυτήν των ΗΠΑ, με συνέπεια, χωρίς να «ανοίξεις» το μπάτζετ παίζοντας τα παιχνίδια της Ελληνικής – αποκλειστικά – μεταγραφικής αγοράς (σημαντικό, βεβαίως, το να εντοπίσεις και κοινοτικό ικανό να κάνει τη διαφορά), να μην είσαι σίγουρος για την επιτυχή έκβαση στην προσπάθεια κατάκτησης της πρωτιάς.
Την ώρα, μάλιστα, κατά την οποία τίποτε δεν προδικάζει ότι ο κ. Δρακόπουλος έχει εξασφαλίσει οποιοδήποτε ενισχυτικό εργαλείο για τα οικονομικά δεδομένα της ομάδας (κάποιον οικονομικοδιοικητικό «συμπαίκτη» ή κάποιον μεγάλο χορηγό) ώστε αυτά να αλλάξουν ουσιαστικά προς το θετικότερο…
Οι Αμερικανοί αλλάζουν τα δεδομένα
Αντιθέτως στην Basket League (με – τα όποια – επιπρόσθετα έσοδα σε σχέση με την παρακάτω κατηγορία), με έναν προϋπολογισμό που δεν θα ξεφεύγει ιδιαίτερα από τις δυνατότητες του Θόδωρου Δρακόπουλου (ο οποίος επιθυμεί να επενδύσει στην υπόθεση της μεγάλης κατηγορίας) ο αγωνιστικός στόχος φαντάζει πολύ πιο εφικτός. Αυτό, καθώς όλοι όσοι αντιλαμβάνονται που πατούν και που βρίσκονται, σε πρώτη φάση, για την αμέσως ερχόμενη χρονιά οριοθετούν την επιδίωξη της ομάδας στο πλαίσιο «παραμονή με καλή παρουσία».
Υπό αυτό το πρίσμα, το γεγονός ότι οι ομάδες της πρώην Α1 έχουν το δικαίωμα να καταφύγουν στην μεγάλη, πολυποίκιλη και άκρως αποδοτική αγορά της μπασκετικής Αμερικής, αποκτώντας ακόμη και έξι παίκτες (ίσως και να μην κάνει διαφορά η πρόβλεψη για τον έβδομο που θα μένει εκτός δωδεκάδας, εφόσον ισχύσει οριστικά) οι οποίοι θα μπορέσουν να πάρουν το βάρος της αγωνιστικής πορείας στις πλάτες τους. Και – ως γνωστόν – είναι πολύ πιο εύκολο να ψαρέψεις «λαυράκι» στην άλλη άκρη του Ατλαντικού δαπανώντας λίγα χρήματα, παρά να πετύχεις τον ίδιο στόχο χρησιμοποιώντας σε αποκλειστικό επίπεδο την Ελληνική αγορά. Το προσπάθησε πέρσι με το έκτο μπάτζετ στην Α2 ο Ηρακλής και δεν πέτυχε. Έστω και για διαφορά μόλις πέντε πόντων στους αγώνες με τον Πανιώνιο, όπως – ορθώς – σημειώνει ο Βαγγέλης Αλεξανδρής…
Συνεπώς, η συμμετοχή στη μεγάλη κατηγορία κάθε άλλο παρά θα πρέπει να προβληματίζει την αγωνιστική στόχευση του «Γηραιού», ο οποίος με έναν ικανότατο και εμπειρότατο Ελληνικό κορμό (Γκαγκαλούδης, Κακαρούδης, Καλαϊτζίδης, Αγγελακόπουλος) και κάποιες ακόμη στοχευμένες Ελληνικές προσθήκες, έχει την ευκαιρία να δημιουργήσει ισχυρό σύνολο με την έλευση ικανών Αμερικανών (χωρίς μεγάλη δαπάνη χρημάτων). Ο «κυανόλευκος» κόουτς εδώ και καιρό κινείται και προς αυτήν την κατεύθυνση, έχοντας προχωρήσει ήδη σε σχετική προεργασία, ως προς την αμερικανική αγορά, από το περασμένο καλοκαίρι, ασχέτως αν – εν τέλει – δεν προέκυψε – τότε – η άνοδος στην Basket League.
