Περιθώρια δεν υφίστανται. Αν ο ποδοσφαιρικός Ηρακλής και όσοι – πραγματικά – τον στηρίζουν διέπονται από το θεμελιώδες βιολογικό ένστικτο της αυτοσυντήρησης, ο χρόνος αντίδρασης πρέπει να είναι άμεσος. Όσο αυτή η κατάσταση της αβεβαιότητας συνεχίζεται, τόσο ο αφανισμός θα καθίσταται βεβαιότητα. Είναι δεδομένο ότι η ομηρία στην οποία έχει επιβάλλει την ΠΑΕ και το αγωνιστικό τμήμα ο μεγαλομέτοχος αποτελεί τον μέγιστο ανασταλτικό παράγοντα για φυγή προς τα εμπρός. Οι υπόλοιπες, συγκλονιστικού επιπέδου δυσχέρειες, έχουν να κάνουν με τις συνθήκες, που ο ίδιος έχει διαμορφώσει.
Η αδιανόητα φρικτή οικονομική κατάσταση, την οποία δημιούργησε ο άνθρωπος, που – κακή μοίρα έφερε να – έχει τις τύχες του Ηρακλή, προσέφερε την αφορμή στο σύστημα διαπλοκής και εξυπηρέτησης συμφερόντων, που λυμαίνεται το Ελληνικό ποδόσφαιρο, να επιχειρήσει εκ νέου εξόντωση του Ημίθεου, μέσω ενός ακόμη πλήρως αβάσιμου νομικώς και ηθικώς υποβιβασμού. Τα χρέη, που δημιούργησε ο ιδιοκτήτης της ΠΑΕ, είναι σημαντικά, ιδίως από τη στιγμή, που η ομάδα πραξικοπηματικά απώλεσε το δικαίωμα, το οποίο κέρδισε στους αγωνιστικούς χώρους, δηλαδή να μετέχει στη «μεγάλη Λίγκα» και στα – όποια – διασφαλισμένα έσοδα προσφέρει αυτή η διαδικασία. Οι δυσκολίες δυσβάσταχτες και αναντίρρητες.
Ωστόσο, ο ίδιος ο οργανισμός του Ημίθεου θα πρέπει να αναπαραχθεί και να αναγκάσει τα πράγματα σε θετική μετεξέλιξη. Όσο διαιωνίζεται αυτή η κατάσταση και όσο ο ποδοσφαιρικός περίγυρος θεωρεί ότι είναι αδύνατη η συμμετοχή ακόμη και στη Football League της νέας περιόδου, τόσο η απόλυτη καταστροφή θα πλησιάζει και στην πράξη. Ο μεγαλομέτοχος θα πρέπει να πιεστεί με κάθε τρόπο και να οδηγηθεί σε απόλυτη και ολοκληρωτική αποχώρηση, χωρίς επιπλέον κόστος.
Ο ίδιος, είναι βέβαιο, ότι όσο δεν εξάγει όφελος από πιθανή αποχώρησή του, θα συνεχίζει τα παίγνια με… Ρώσους, Κινέζους, Κενυάτες, Κονγκολέζους… «ενδιαφερόμενους επενδυτές». Σε τελική ανάλυση, όπως οι ελάχιστοι εναπομείναντες στενοί συνεργάτες του διαρρέουν, αν διαπιστώσει ότι τα χρονικά περιθώρια… «διαπραγματεύσεων» εξέλιπον, θα επιχειρήσει να… κατεβάσει ο ίδιος την ομάδα στην κατηγορία, που η κλίκα της Λίγκας της επέβαλε. Τώρα, πώς, με ποια χρήματα και πώς θα πείσει παίκτες (έστω και χαμηλού αγωνιστικού επίπεδου) να έρθουν, κανείς δεν ξέρει και ούτε θέλει να μάθει…
Το να καταστούμε θεατές στη συνέχιση του «θεάρεστου έργου» του Ελληνοκαναδού δεν είναι κάτι το οποίο έχουμε ως επιλογή. Η απόσυρσή του από εδώ και πέρα πρέπει να είναι άμεση, καθώς αποτελεί αδήριτη ανάγκη το να βγουν στο προσκήνιο της «κυανόλευκης» επικαιρότητας ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΕΝΟΙ για τη διαδοχή στην ΠΑΕ, οι οποίοι να προσφέρουν ένα ελάχιστο – έστω – προοπτικής για οικονομικό και αγωνιστικό συμμάζεμα. Πάνω από όλα, να προσφέρουν τα εχέγγυα ώστε να δημιουργηθεί ένα αγωνιστικό τμήμα αξιοπρεπές, προκειμένου ο ποδοσφαιρικός «Γηραιός» να εξακολουθήσει να υπάρχει…
Και για να προκύψουν αυτοί οι πραγματικού ενδιαφερόμενοι (οι οποίοι υπάρχουν, αλλά δεν συζητούν – και ορθώς πράττουν – με τον άνθρωπο που κρατά το πλειοψηφικό πακέτο των μετοχών) θα πρέπει να μπει μπροστά η οργανωμένη έκφραση της οικογένειας του Συλλόγου. Οι θεσμικοί φορείς της να πάρουν την καθοριστική για τα πράγματα πρωτοβουλία, ώστε να πιεστούν οι εξελίξεις και να προκύψει η αλλαγή στα διοικητικά. Ο Σπύρος Παπαθανασάκης, μόνος, ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να καταστεί φορέας αλλαγής. Απαιτείται δράση και άμεσα.
Τα μέλη των ομάδων πρωτοβουλίας γνωρίζουν ότι δεν μιλάμε για τον «κόσμο των επιχειρήσεων» και για ένα θέμα, στο οποίο «δεν πέφτει λόγος σε άλλον, παρά μόνο στον μεγαλομέτοχο». Μιλάμε για τον ΗΡΑΚΛΗ, να πάρει η ευχή… Για αυτό είναι βέβαιο ότι θα δράσουν… Κι αυτή τη φορά θα το κάνουν αποτελεσματικά… Δεν γίνεται διαφορετικά, αν θέλουμε να εξακολουθήσει να έχει σφυγμό η ομάδα…
Για σχόλια, παρατηρήσεις, ενστάσεις, μην διστάσετε να επικοινωνήσετε με το charilaoschariton@gmail.com
