Το τι σημαίνει για τον Ηρακλή, αλλά και για το σύνολο Ελληνικό ποδόσφαιρο, ο Βασίλης Χατζηπαναγής, δεν χρήζει ανάλυσης. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο οι Ηρακλειδείς, που μετέχουν στις ομάδες πρωτοβουλίας για την δικαστική δικαίωση της ομάδας, έχουν προχωρήσει σε συζητήσεις (εδώ και αρκετές μέρες) σχετικά με το πώς θα πρέπει να προσεγγιστεί ο «Νουρέγιεφ», προκειμένου να «μπει» κι εκείνος στην μάχη.
Σκοπός είναι να μπορέσει να πειστεί ο Βάσια, προκειμένου να διαδραματίσει πρωταγωνιστικό ρόλο σε επικοινωνιακό επίπεδο, λίγες μέρες πριν την καθοριστική εκδίκαση της υπόθεσης του Ημίθεου από το Τακτικό Διαιτητικό Δικαστήριο της ΕΠΟ. Μη λησμονούμε, ότι ο Βασίλης είχε αναλάβει ανάλογο ρόλο και στην καλοκαιρινή περιπέτεια του 2011, ωστόσο η περίπτωση προσέγγισής του δεν αποτελεί εύκολο εγχείρημα.
Για να αναφερθούμε στο ζήτημα χωρίς περιστροφές και προκειμένου να είμαστε έντιμοι στην αναφορά μας, η αγωνιστική προσφορά του Βασίλη Χατζηπαναγή στον Ηρακλή, καθώς και η υπεραξία, που προσέφερε στο Σύλλογο, έχουν ήδη καταγραφεί από την ποδοσφαιρική ιστορία. Όμως, η ιδιοσυστασία του χαρακτήρα του εμβληματικού υπεράσου δεν του επέτρεψε να βοηθήσει τον Ημίθεο και έξω από τα γήπεδα, καθώς, αφενός μεν, διατηρεί μια διακριτή «ψυχική απόσταση», επιμένοντας να θεωρεί ότι η ομάδα είχε χρέος να εξυπηρετήσει την επέκταση της καριέρας του μακριά από αυτήν (…), αφετέρου δε, ούτως ή άλλως, δεν επέλεξε να μείνει απολύτως κοντά στα ποδοσφαιρικά πράγματα, με εξαίρεση την ενασχόλησή του σε επίπεδο ακαδημίας…
Όσον αφορά στο πρώτο σκέλος της ιδιαίτερης σκέψης του Βασίλη για τον Ηρακλή, αψευδείς μάρτυρες είναι οι δημόσιες τοποθετήσεις του, όποτε του δίνεται η ευκαιρία να μιλήσει σε συνεντεύξεις του για το ποδοσφαιρικό παρελθόν του και τη σχέση του με την ομάδα. Είναι η δική του οπτική καταγραφής της «δεοντολογίας» του χθες (τι έπρεπε, δηλαδή, να γίνει κατά την προσωπική άποψή του), η οποία, όμως, τον κρατά σε μια ιδιαίτερη στάση έναντι της ομάδας, στο σήμερα.
Σε πλήρη αντίθεση, βεβαίως, με άλλους σπουδαίους αγωνιστικά συμπαίκτες του, που διαρκώς βρίσκονται στα κοινά της ομάδας, είτε φέρουν επίσημη ιδιότητα στο Σύλλογο, είτε όχι, όπως ο Λάκης Παπαϊωάννου και ο – πολύ κοντινός του – Σάββας Κωφίδης… Πρόκειται, σαφέστατα, για διαφορετικές θεωρήσεις της σχέσης με την ομάδα, από διαφορετικούς ανθρώπους, με διαφορετικό ψυχισμό και μεθοδολογία σκέψης…
Όσο τα χρόνια κυλούν και όσο ο ποδοσφαιρικός «Γηραιός» – κτυπημένος από τις αλλεπάλληλες αποτυχημένες ιδιοκτησιακές χρήσεις – περιπίπτει σε οικονομικό και αγωνιστικό μαρασμό, τόσο μεγαλύτερη γίνεται η απόσταση, που χωρίζει τον Βάσια από την ομάδα. Πρόκειται για ένα γεγονός, το οποίο, μόνον αν κανείς το αντιμετωπίσει υποκριτικά, δεν θα το παραδεχθεί.
Εξ αυτού, ακριβώς, του γεγονότος, οι όποιες προσεγγίσεις έγιναν ή γίνονται προς την πλευρά του Βασίλη Χατζηπαναγή δεν αποτελούν ένα εύκολο εγχείρημα, καθώς από την πλευρά του βετεράνου σούπερ σταρ δεν υφίσταται το στοιχείο του «αυθορμητισμού». Ο Βασίλης, όπως υπήρξε μια ιδιαίτερη περίπτωση – φαινόμενο για τον Ηρακλή και όλο το Ελληνικό ποδόσφαιρο, ομοίως ως ιδιαίτερη περίπτωση θα πρέπει να χαρακτηριστεί και η σχέση, που διατηρεί με την ομάδα, την οποία βοήθησε τόσο, αλλά, και που με τη σειρά της, τον ανέδειξε τόσο…
Εφόσον καρποφορήσει η συγκεκριμένη προσπάθεια, από τη νέα εβδομάδα, και λίγο πριν την καθοριστική εκδίκαση, ο θρυλικός Βάσια θα μπει και αυτός μπροστά στον αγώνα με δικές του τοποθετήσεις και παρεμβάσεις, μετατοπίζοντας το τεράστιο ειδικό βάρος της προσωπικότητας και της ιστορίας του προς την κατεύθυνση της επικράτησης του δικαίου, το οποίο – σε απόλυτο ποσοστό – είναι με το μέρος του Ηρακλή…
