Στο μπάσκετ του Ηρακλή τα πράγματα είναι περιπεπλεγμένα, για ένα ακόμη καλοκαίρι. Η αδυναμία της ομάδας να συγκροτήσει μια δυναμική, τέτοια, που να τη φέρει στην απευθείας άνοδο, την οδηγεί σε περίπλοκες αναζητήσεις και αδυναμία άμεσου και ορθόδοξου προγραμματισμού. Τα φοροτεχνικά και νομικά κενά, τα οποία κυριαρχούν στο χώρο σχετικά με το θέμα της συμμετοχής στην Basket League και η επιθυμία του χρηματοδότη της ομάδας, αλλά και όλης της «κυανόλευκης» οικογένειας, να επανέλθει το Τμήμα στη μεγάλη κατηγορία το συντομότερο δυνατό, κάνουν διοίκηση και τεχνική ηγεσία να μην γνωρίζουν ακριβώς για πιο επίπεδο ετοιμάζουν τη σύνθεση της επόμενης περιόδου.
Την ίδια ώρα, εκτός σοβαρού – και απολύτως θετικού – απροόπτου, τα δεδομένα στον τομέα των οικονομικών δυνατοτήτων για την προοπτική του Ημίθεου της αγωνιστικής περιόδου 2017-2018 παραμένουν στην ίδια – περίπου – βάση. Τουτέστιν, δεν επιτρέπουν αισιοδοξία για τη δημιουργία μιας ομάδας… «τύπου Φάρου» (για να συνεννοούμαστε), μιας ομάδας, που θα οδηγήσει με ασφάλεια το πρωτάθλημα της Α2 και – αδιαμφισβήτητα – θα καταλήξει με τον τίτλο.
Στην προοπτική της Α1 τα δεδομένα ίσως διαφοροποιηθούν, λόγω του μεγάλου αριθμού ξένων παικτών, που δίνει περιθώρια συγκρότησης δυναμικού ρόστερ, χωρίς μεγάλη οικονομική επένδυση, αν προκύψουν τα λεγόμενα «λαχεία».
Την ίδια ώρα, όμως, που τα δεδομένα είναι δύσκολα για τον «Γηραιό» και η τεχνική ηγεσία μιλά (δειλά και σε επίπεδο βολιδοσκόπησης, σε πρώτη φάση) με ατζέντηδες για περιπτώσεις ξένων παικτών, ή και Ελλήνων, προσπαθώντας να καλυφθεί ενόψει κάθε ενδεχομένου, το υπάρχον ρόστερ θα πρέπει πάση θυσία να διατηρηθεί. Μολονότι η ηλικιακή κατάσταση των μεγάλων ατού της ομάδας απέτρεψε την επιτυχή έκβαση της προσπάθειας ανόδου, εντούτοις, υπάρχουν αξιολογότατοι καλαθοσφαιριστές, οι οποίοι θα είναι πολύτιμοι για τη νέα προσπάθεια της Α2 (αν πλαισιωθούν από επιτυχημένες μεταγραφικές προσθήκες) ενώ, σε περίπτωση ανόδου, θα μπορέσουν να διαδραματίσουν το ρόλο πολύτιμων εφεδρειών και βάθους επιλογών για τον κόουτς.
Ήδη, πάντως, με χαρακτηριστικό παράδειγμα το ενδιαφέρον της νεοφώτιστης στην Α2 Καστοριάς για την απόκτηση του Δημήτρη Καλαϊτζίδη, είναι σαφές ότι πολλές ομάδες της κατηγορίας επιθυμούν να εντάξουν στο δυναμικό τους παίκτες του «κυανόλευκου» ρόστερ. Μάλιστα, πρόκειται για μια κατηγορία, που κάθε καλοκαίρι «αναδεικνύει» καινούριους «big spenders», όπως μας έχει δείξει η εμπειρία των τελευταίων δύο – τουλάχιστον – περιόδων. Την προπερασμένη περίοδο ήταν ο Φάρος, ο Προμηθέας και η Κύμη, που «τίναξαν την μπάνκα», ενώ την περασμένη, ο Φάρος, ο Πανιώνιος (έστω κι αν δεν κάλυψε το μπάτζετ που έθεσε), ο Δούκας και οι λοιποί.
Αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν κάθε φορά ομάδες (ακόμη και από την επαρχία), των οποίων οι χρηματοδότες αποφασίζουν να μπουν δυνατά στο μεταγραφικό παιχνίδι με στόχο την άνοδο και αποτελεί γεγονός, που θα πρέπει να το προσέξει ιδιαίτερα η διοίκηση του Ηρακλή. Είναι σαφές ότι ο Βαγγέλης Αλεξανδρής βρίσκεται σε επαφή με τους παίκτες της περασμένης περιόδου, που επιθυμεί να διατηρήσει κοντά του και ότι επιχειρεί να τους κρατήσει «ζεστούς», όμως η αδυναμία σαφούς προσανατολισμού, λόγω της καθοριστικής εκκρεμότητας με την κατηγορία, περιπλέκει τα πράγματα και δημιουργεί κινδύνους «διαρροών», οι οποίοι θα πρέπει να αποτραπούν οπωσδήποτε. Όχι μόνο διότι θα κινδυνέψει να καταστραφεί η «χημεία» της ομάδας, αλλά και διότι θα είναι αντικειμενικά δύσκολο να αποκτηθούν εκ νέου τέτοιου επιπέδου παίκτες (ακόμη και σε προχωρημένη ηλικία), λόγω της περιορισμένης οικονομικής δυναμικής, στην οποία βασίζεται το μπάσκετ του Ηρακλή.