Στα 27 του χρόνια είναι ήδη «μπαρουτοκαπνισμένος», καθώς έχει… φάει τη μεγάλη κατηγορία με το… κουτάλι. Ο Λεωνίδας Αργυρόπουλος βρέθηκε τον Γενάρη στην Θεσσαλονίκη και ήταν εκ των πρωταγωνιστών στην ξέφρενη πορεία του ΗΡΑΚΛΗ μέχρι την «σωτηρία». Ο έμπειρος μπακ μίλησε στο gazzetta.gr για τον Ημίθεο, τις συνθήκες που υπήρξαν στην ομάδα και το «μυστικό» που τους οδήγησε στον «άθλο» της παραμονής.
-Φινάλε του αγώνα κόντρα στον Παναιτωλικό. Ποιο ήταν το πρώτο πράγμα που σκέφτηκες;
Μία τεράστια ικανοποίηση και ανακούφιση. Οι περίπου 3,5 μήνες που ήμουν στην ομάδα ήταν μέσα στην πίεση. Ηταν σαν να έφυγαν όλα από μέσα μου…
-Τι πίστευες μόλις έφτασες στην Θεσσαλονίκη;
Είχα μιλήσει με τον κόουτς και ήξερα πως ο Ηρακλής είχε καλή ομάδα. Παράλληλα όμως γνώριζα τα προβλήματα και ότι η κατάσταση θα ήταν δύσκολη. Να σου πω κάτι όμως. Μετά τις πρώτες προπονήσεις που έκανα, κατάλαβα πως δεν γίνεται να πέσει αυτή η ομάδα. Υπήρχε πάρα πολύ καλό υλικό.
-Ενιωθες άγχος;
Ο Ηρακλής είναι μία μεγάλη ομάδα με τεράστια ιστορία. Αν έπεφτε αγωνιστικά θα γράφαμε τα ονόματά μας σε μία μαύρη σελίδα του. Ετσι ένιωθα, όχι αγχωμένος.
-Πότε πίστεψες μέσα σου ότι η ομάδα θα μείνει στην κατηγορία;
Μετά τη νίκη μας στα Γιάννινα. Εκεί δείξαμε πως θα τα καταφέρουμε. Και δεν μας χαρίστηκε κανένας και πουθενά. Παίξαμε καλά και κερδίσαμε.
-Το μυστικό σας;
Σε πολύ μεγάλο βαθμό ο κόουτς και το τιμ του. Κατάφεραν να κρατήσουν ανταγωνιστική την ομάδα και σε ένα επίπεδο, παρά τα πάρα πολλά προβλήματα. Αυτό ήταν το βασικότερο και μετά ότι όλοι ήμασταν μία οικογένεια. Μπορεί να ήμασταν απλήρωτοι, κάποια παιδιά να αντιμετώπιζαν σοβαρά προβλήματα, αλλά ήμασταν μεταξύ μας αγαπημένοι και ο ένας βοηθούσε τον άλλον. Αυτό ήταν ένας πάρα πολύ σημαντικός παράγοντας.
-Πώς μπορεί ένας παίκτης να μένει ανεπηρέαστος από τα προβλήματα, όπως αυτά που υπήρχαν στον Ηρακλή;
Αυτό να σου πω την αλήθεια δεν θα το καταλάβω ποτέ. Ηταν κάτι που δεν το πίστευα. Θεωρούσα πως κάποια στιγμή όλα τα προβλήματα θα βγουν στην επιφάνεια, κάτι που ήταν και το πιο πιθανό. Αλλος έχει οικογένεια να συντηρήσει, άλλος χρειάζονταν χρήματα…. Είναι λογικό κάποια στιγμή να μην αντέξει κάποιος. Ομως ποτέ μου δεν το ένιωσα. Ποτέ δεν υπήρξε ανάλογη αίσθηση στα αποδυτήρια. Τα αφήναμε όλα απ’ έξω. Ηταν κάτι το συγκλονιστικό.
-Ησουν η μεταγραφή του «μεγάλου». Αυτό σου δημιούργησε επιπλέον πίεση;
Οχι, σε καμία περίπτωση. Αυτό που μου έλειπε ήταν ένας άνθρωπος να μου δείξει εμπιστοσύνη και αυτός ήταν ο κόουτς. Με έβαλε να παίξω και σε άλλες θέσεις, όπως π.χ. στόπερ ή ανασταλτικός μέσος. Οταν κάποιος σε πιστεύει, δεν μπορείς να μην δώσεις το 100%. Αυτό έκανα. Δεν αισθανόμουν πίεση. Το μόνο που ήθελα πάντα να δίνω πάντα τον καλύτερό μου εαυτό.
-Αισθάνεσαι πως γύρισες σελίδα;
Δεν το βλέπω έτσι. Μου δόθηκε η ευκαιρία να έρθω σε μία ιστορική και μεγάλη ομάδα και νιώθω ικανοποιημένος που έβαλα και εγώ ένα λιθαράκι για να σωθεί. Ολοι εμείς γράψαμε μία σελίδα στην ιστορία του. Οχι, ότι καταφέραμε κάτι σπουδαίο για το μέγεθος του Ηρακλή. Ομως σώσαμε μία ομάδα που όλοι την είχαν καταδικασμένη. Να σου πω την αλήθεια, στην αρχή του πρωταθλήματος και εγώ πίστευα κάτι ανάλογο σε μεγάλο βαθμό.
-Η επόμενη ημέρα για εσένα;
Θέλω να πιστεύω πως ο Ηρακλής θα καταφέρει να αλλάξει σελίδα. Θα ήθελα να μείνω, αν όντως υπάρξουν οι κατάλληλες συνθήκες. Αλλιώς θα κοιτάξω μπροστά. Κανείς δεν ξέρει τι του ξημερώνει, μόνο ο Θεός.
